Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Po moc procnyj nocy jedna usiŏtanŏ Kopruszyca (Wiycie, samica koprucha) wrŏcała ku dōmowi. Upragła ino jednego: zicnōńć we pokoju, ze rułōm i przetrŏwić kwistŏ wieczerzŏ, za kerōm musiała sie tela nafurgać. Juzaś jedyn robotny borkenkyjfer (Kōrnik) sztichowŏł kolyjne tunyle i dziurowŏł bez cŏłki dziyń... Łobsztalōnkōw bōło łod dioska, tōż tyż blank niy nastykło mu czasu, coby chocia kwilka dychnōńć. Uzdŏł, co zrobi sie cigaretpauza i wylŏz na zewnōntrz.
Nō, i wteda sie łoba trefiyli. Kornik zaziyrŏł na moc rajcowne i wŏbiōnce ciało Kopruszycy, a ta juzaś zaziyrała zaciykawiōnym weźrokym na jejigo musklate i zwalite ciało.
– Bzzzz... bzzzz... – zaszeptłała Kopruszyca.
– Bezyyy... bezyyy... – łodrzyknōł Kornik.
To bóła miyłōść, przōnie łod piyrszego... bzykniyńciŏ. Kochali sie, gziyli sie jak postrzelōne, choby byli blank ferikt. Słychy i klyty łozlejźli sie po pasiōnku ze wartkościōm blicu, blyskawicy. N i wtynczŏs napoczli sie dlō nich łopresyje. Świat stanōł łōnym naprociw. Uzdali, co sie łożyniōm. Jejich familije łodrzykli sie łōnych, łobrōciyli sie łod nich dupami, a znŏjōme i przociele niy kcieli łōnych blank znać. Łostali wyklynte i łodciepniynte łod reszty społyczyństwa, łod reszty nŏcyji. Niydugo niyskorzij, chnetki urodziyło sie łōnym dzieciŏ...
Stwora, tojfel zrodzōny ze kwiopijcy Kopruszycy i niyusiotanego, robotnego „drążyciela” Kornika. Bōła to pōczwara i mamuna przed ftorōm wszyjske bydm śmiatać. Ale tyż i dzieciŏ, kerymu ino łojce bydōm przoć...
Ze kolybki zaziyrŏł synecek swojimi bezperŏckimi, szydliwymi ślypiōma na jejigo łojcōw....
Tak ci to narodziōł sie.... KOMORNIK...
Niy metlać ze naszym ślónskim kōmornikym znaczy sie kwatyrnikym!

_________________
Ojgyn z Pnioków