Idzie to tyż posuchać na
www.ojgyn.blog.onet.plHanys zaprosiōł swoja Mamulka na łobiŏd. We miyście we ftorym sztudyrowŏł, miyszkŏł kōmorōm, nŏjmowŏł małe pomiyszkanie do kupy ze Elzōm, ze swojōm kamratkōm. Kej Mamulka Hanysa nawiydziōła go, badła ci, co spōłlokatōrka jes jak mało kej sztramskōm dziołchōm. Mamulka, jak to matka, napoczła ślynczeć, medikować, eźli aby ze tego łōnych spōlnygo miyszkaniŏ niy bydōm wynikać jakesik problyma. Kej dyć tyż byli same do kupy, Hanysek łoznŏjmiōł:
– Miarkuja gynał ło czym ty Mamulko medikujesz, ale garantjyruja ci, iże łōna i jŏ sōmy ino spŏłlokatorōma. Nic nŏs na isto ze sia niy kupluje.
Tydziyń niyskorzij Elza dała do wymiarkowaniŏ, iże we tym nŏjmowanym pomiyszkaniu brachuje.... cukerdōłzy. Zwrōciōła sie tōż tyż do Hanysa:
– Niy kca sam niczego antragować, sugyrōwać, ale łod łostatnigo łobiadu ze twojōm mamulkōm niy poradza znŏjść mojij pamiōntkowyj cukerdōłzy.
Hanys uzdŏł, co napisze listecek do mamulki.
Roztomiyło Mamulko!
Niy miynia, iżeś wziyna pamiōntowŏ cukerdōłza Elzy... niy miynia tyż ale, iżeś łōnyj na isto niy wziyna. Ale prŏwdōm jes, iże łod czasu kejś bōła u nŏs ze byzuchym, niy poradzymy tyj cukerdōłzy nikaj znŏjść.
Pŏrã dni niyskorzij Hanys dostŏł listecek łod swojim mamulki.
Roztomiyły synecku!
Jŏ blank niy miynia, iże ty spowosz ze Elzōm... Ale niy miynia tyż do łostatka, iże śniōm niy śpisz. Prŏwdōm jes ale to, iże kejby Elza spała we włōśnym prykolu, już dŏwno by ta cukerdōłza znodła!