Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Bydōm to spōminki jednyj babeczki, kere podsuchŏłech pŏra tydni tymu nazŏd:
„Ausgus, kŏżdy miarkuje jak wyglōndŏ i ku czymu suży. Jŏ tyż gynał wiym i do niydŏwna poradziōłach dŏwać se rada ze przeciykaniym abo zamōntowaniym nowygo łodpływu. Do niydŏwna tyż niy miałach problymu ze łodkryncyniym dekla na krauzie abo kugelszrajbera, coby zwekslować driny wkłŏd. Na isto do niydŏwna toch poradziōła.
A dzisiŏj? Nastawiōłach pranie, waszmaszina mrōncy, a jŏch wlazła do badywanny boch zaplaniyrowała, co podwiyl tyn program: „krōtke pranie” sie niy skōńczy, jŏ zwyrtna sie ze kōmpaniym. Już blank łobleczōnŏ wylazłach ze badycimra a sam, we kuchyni, na dylinach łocyjan. Piyrszy myślōnek: prasknōł szlauch. Sprŏwdzōm – niy prasknōł. Niy strzimali dichtōngi łodpływowe. Tōż tyż nŏjprzodzij lapa i wyciyranie dylinōw a niyskorzij szraubyncijer do gracy i prōbowałach połodkryncać wszyjsko, co bōło pod ausgusym. Nō ja, prōbować tak to jŏ sie moga, jakōż by inakszij. Moja siyła we ryncach nadowo sie ino do przeniesiyniŏ, co nŏjwyżij heftu, cajtōngu abo łodkryncyniŏ krauzki ze jakim kryjmym, a i to niy zawdy.
A coby to pierōn szczelōł! Co terŏzki? Niy znōm żŏdnego guliktrauchera, rułkŏrza a ku tymu żŏdyn ze mojich przocieli niy mŏ anōngu jak takŏ awaryjŏ szibnōńć... łokrōm tego, zawdych dŏwała se rada. Prōbuja jesce ringować sie z tymi dioseckimi dwiōma szraubami we cedzitkach łodpływowych, ale blank ci podarymnie. Pot, szwajs na czole, grace czerwiōne łod ansztryngōngu, łod tego wysiyłku, a jŏ już mōm chańdź fasnōńć siykyra we grace i łozburdać we pulwer i sztaub cŏłki tyn zasrany ausgus.
Słepać, słepać, ze tych nerwōw zaschło mi we gŏrle. Prask! Szklōnka już leży szczaskanŏ na dylinach. Po jakymu? To blank ajnfach – za ciynżkŏ. Szaufelka i śmiatek we gorzści, bo sie poharatōm grace. Jescech dobrze niy pomyślała, niy pomedikowała a już jegliczka szklannŏ wlazła mi do szłapy. Glingłach zarŏzki do sōmsiŏda ze prōśbōm ło hilfa. Jes we robocie i możno po szychcie kuknie dō mie (jak niy przepōmni). Czekōm i fŏrt zmiyniōm fach, powijadło na piyńcie. Skany sie do sto pierōnōw biere tela kwie ze jednyj szklannyj jegliczki we tyj szłapie? Szłapa pewnikiym łodrośnie ale tyn ausgus mie do imyntu przerŏżŏ. Na szczyńści poradza jesce klikać na tastaturze. Rzykna Wōm, iże niy ma nic na isto gorszyjszygo jak być ōłny, jak mieć takŏ dioseckŏ... bezradnōść.”

_________________
Ojgyn z Pnioków

Bardzo zabawne I jak prawdziwe!