Idzie to tyż posuchać na
www.ojgyn.blog.onet.plGlingŏ telefōł, mobilniŏk....
– Halooo! Suchōm! Fto gŏdŏ?
– .....
– Aaa, to ty...
– .....
– Dziynki za winszowani...
–...
– Jakich jŏ je stary? Siedymdziesiōnt lŏt mi dzisiŏj pizło.
– ....
– Musisz miarkować, co chop siedymdziesiōnt lŏt stary w dōma, to jak szolka ze utrzaskanym uchym... chycić niy ma za co, a wyciepnōńć żŏl.
– ....
– Ja, ja, miarkuja... łōn ale miŏł te palcyska poskrōncane niy łod rojmatyki, ino łod tego, iże fōrt i jednym ciyngym niy wypuszczŏł sznapsa ze gracy... beztōż mu te palcyska poskrōncało...
– .....
– Nō, nie ma sie co dziwać, przecamć tyn nasz kamrat sztyjc ino gorzŏła, kurzynie... lŏtanie za babami, tōż tyż na łostatku miŏł tyn hercszlag, prŏwda?
– ....
– Ja, ja... ale łonego sie kejsik spytali we japtyce, jak kcioł kupić kōndōny, eźli mŏ to japtykŏrka gryfnie zapakować na.... gyszynk!
– .....
– Niy gŏdej chopie! Przeca łōnymu stoi ino.... śmiyrć przed łoczami.
– .....
–Ja, bōłech u dochtora, bōłech. Przikŏzŏł mi, cobych zadŏwŏł sie ze babami, ftore majōm co nŏjwyżij śtyrdziyści lŏt, bele ino modo wyglōndali...
– .....
– Czamu śtyrdziyści lōt? Anō, bo łōne tak wartko już niy śmiatajōm, niy pitajōm. Łōnym sie tyż już ścigŏ do tych łostatnich babsko-chopskich zachōw, miarkujōm, iże to już chnet szlus ze tymi uciychami...
– .....
– Pedziŏł mi dochtōr, iże mōm takŏ niymoc... takŏ niymoc... Jezderkusie! Tak jakosik na... na... rōłza sie mianuje...
– .....
– Moja starŏ mŏ Elza na miano a niy Rōłza... ja, już mōm... to sklerōłza, na zicher sklerōłza...
– .....
– Jak sie to łobjawiŏ? Anō, to je dugszŏ gŏdka...
– .....
– Mŏsz czas, ja, miarkuja... tōż dej pozōr... Łōńskij zimy przistŏwiŏłech sie, przigŏdŏłech we naszym knapszafcie jedna babeczka. Takŏ razinku śtyrdziyści lŏt starŏ, jak mi przikŏzŏł dochtōr. Nō, tōżech jōm przikludziōł dō mie do dōm, i jak to bez zima, nahajcowŏłech we kachloku...
– .....
– Ja, festelnie nahajcowŏłech, i tak za rajōm: jedna szaufelka wōnglŏ do kachloka, jedyn lampus wina dlŏ babeczki, szaufelka do kachloka i lampus wina dlŏ babeczki...
– .....
– Nō tak dugo, aże łōnyj sie blank gorko zrobiōło.
– .....
– Nō, i kej już ci bōła takŏ łozhajcowanŏ napoczła ci sie seblykać. Nŏjprzodzij ściepła switer, zatym jakelka, faltynrok, ta swoja keculka... jŏch łōnyj pōmōg ściepnōńć cycnhalter....
– .....
– Ja, ja... ale musisz dŏwać pozōr, bo mie gōma przi ściepowaniy tego cycnhaltra praskła w pychol, i kejby niy bryle, wytrzasła by mi ślypia...
– .....
– Niy batki, niy batki ino pufiaste barchany, rube futerbachowe galotki...
– .....
– Ja, i miŏłech ci jōm blank sagŏ, tak jak jōm Pōnbōczek stworzōł...
– .....
– Ja, ja blank sago... wziōnech jōm tak pod parza...
– .....
– Pod parza, a niy za pōłrzitki! Wziōnech jōm pod parza i wiyda ku zofie... je, mōm jōm, blank sago...
– .....
– Jak to kaj...jak to kaj... legła na zofie blank sago... Jezderkusie blank sago...
– ....
– ... ło sto pierōnōw... i sam żech ci blank przepōmniŏł, co sie dalszij robi!!!
Ja, ja, to już siedymdziesiōnt a zdŏwało sie, co to ino jakisik łoszkliwy łoka mrzik. I blank niy miarkuja po jakymu ale wlazły mi pod palcyska take słówecka:
We dugich rajzach cugym je ci cosik caubrownie kojōncygo. Miŏłech ci takŏ zapōwiydź, przedsmak tego, jak bydzie wyglōndało życie po łoziymdziesiōntce. Wszyjske te zachy, kere sprŏwiajōm uciycha łoziymdziesiynciolŏtkōm – zaziyranie cepiatym weźrokym bez łokno, drzymota we fatersztulu, gupim plycyniym i zmorzyniym gŏdaniym na śmiyrć wszyjskich tych gupich jak fōnt kudeł, kerzi bez cufal zicli kole nich – napoczło nabiyrać dlō mie łosobliwygo znŏczyniŏ. Żyć, niy umiyrać!