Świętochłowice - Forum bez polityki

20 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Ostrem - Twardorzeczce

8 września 1984 wieczorem, przy ognisku na ofiarowanym przez mieszkańców Ostrego i Twardorzeczki polu postawiono Krzyż, a na drugi dzień zabetonowano fundamenty. Kilka dni później przewieziono do Ostrego i zmontowano na przygotowanych fundamentach drewnianą kaplicę z Przybędzy. Zapał i zaangażowanie mieszkańców były ogromne. W ciągu tygodnia wybudowano i przystosowano ją tak, że w następną sobotę można było już odprawić Mszę Świętą. Odprawił ją w intencji mieszkańców Radziechów, Ostrego i Twardorzeczki ks. proboszcz Stanisław Gawlik, a po obraniu patrona kaplicy w pierwszą niedzielę października uroczystą Mszę Świętą Odpustową odprawił ks. Jan Kupczak. Opiekę nad tą kaplicą powierzono Matce Bożej Różańcowej.

Zaczęto gromadzić materiał budowlany do budowy kaplicy murowanej, na co otrzymano pozwolenie w 1988 roku. 9 października 1988 roku do Ostrego przybył ks.bp Kazimierz Nycz i w trakcie uroczystego nabożeństwa w intencji budowanej kaplicy wmurował kamień węgielny.

W grudniu 1989 roku odprawiona została pierwsza Msza Św. Pasterska w nowo wybudowanej kaplicy.

Dzwony zostały przywiezione w maju 1995 roku. Na przygotowanym rusztowaniu po raz pierwszy zadzwoniły 22 maja 1995 roku podczas wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Żywcu.

Dzięki staraniom ks. prałata Stanisława Gawlika kaplica piękniała z roku na rok i stała się dumą mieszkańców Ostrego i Twardorzeczki.

24 kwietnia 2011 roku dekretem ordynariusza bielsko-żywieckiego ks. bpa Tadeusza Rakoczego została erygowana nowa wspólnota parafialna pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej w Ostrem-Twardorzeczce.

21 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Tulczynie (Ukraina)



Pierwszy kościół katolicki w Tulczynie został zbudowany na początku XVIII wieku, na miejscu dawnej twierdzy. Był to budynek drewniany, który wraz z klasztorem należał do oo. Dominikanów. Spłonął w 1811 roku.

Budowa kościoła murowanego z klasztorem była inicjatywą Stanisława Szczęsnego Potockiego. Plac pod jego budowę został poświęcony w 1784 roku. Poświęcenie kościoła nastąpiło 8 maja 1817 roku. Wtedy też przeniesiono do niego z kaplicy cmantarnej zwłoki zmarłego w 1805 Potockiego. Duszpasterstwo w kościele prowadzili wówczas oo. Dominikanie.

Po powstaniu listopadowym budynek oddano Cerkwi Prawosławnej, zaś Dominikanie byli zmuszeniu opuścić Tulczyn. Od roku 1832 roku jedynym kościołem rzymskokatolickim w mieście była kaplica cmentarna pw. św. Stanisława BM (obecny kościół parafialny pw. Matki Bożej Różańcowej).

W 1872 roku kaplica została przebudowana w stylu neogotyckim: dobudowano wieżę, wymieniono okna oraz wybudowano dzwonnicę z kamienia.

Po 1917 roku majątek kościoła wraz ze wszystkim budynkami parafialnymi przeszedł na własność państwa. Od roku 1930 świątynia służyła jako więzienie.

Na początku II wojny światowej, kiedy Tulczyn zajęły wojska rumuńskie, wierni znów mogli korzystać z kościoła.

W 1944 roku kościół ponownie zamknięto i wykorzystywano jako szpital. Po zakończeniu wojny na krótko oddano go wierzącym, jednak w 1953 roku znowu zamknięto. Od tego czasu wykorzystywany był dla różnych celów: jako sala sportowa, internat dla uczniów szkoły weterynaryjnej, spichlerz zbożowy, a nawet salę bankietową. Zniszczono wieżę, dzwonnicę, wnętrzne kościoła podzielono na dwa piętra.

Kościół do użytku religijnego zwrócono w 1991 roku, kiedy to Ukraina odnowiła stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską. Wnętrze kościoła odnowili w czynie społecznym parafianie. Poświęcenie odnowionej świątyni odbyło się 11 stycznia 1992 roku, a dokonał go bp Jan Olszański, ordynariusz diecezji kamienieckiej.

22 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Trzebini k. Żywca

W 1945 roku mieszkańcy Trzebini założyli komitet rozbudowy kaplicy Królowej Różańcowej "Betlejemka". Początkowo msze święte odprawiane były tam raz w roku, potem raz w miesiącu, a w końcu w każdą niedzielę.
W 1964 roku uzyskano pozwolenie na budowę nowego kościoła. Jednak dopiero wiele lat później uzyskano zgodę na przeniesienie istniejącej kaplicy w miejsce budowy kościoła, a kamień węgielny poświęcono i wmurowano w 1981 roku. W czerwcu 1982 roku kościołowi nadano wezwanie Królowej Różańca Świętego, a proboszczem nowo powstałej parafii został budowniczy kościoła ksiądz Stanisław Kuczek. Poniżej na zdjęciu:

23 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Balwierzyszkach (Litwa)



Pierwszy kościół w Balwierzyszkach powstał ok. 1520 roku. W 1612 roku został przejęty przez kalwinów i dopiero pod koniec XIX wieku został odzyskany przez katolickich Litwinów. W latach 1884 - 1888 z projektu inż. Bronisława Żochowskiego zbudowany został obecny kościół.
Po II wojnie światowej przez kilka lat wykorzystywany był jako szpital. Od 1956 roku, po naprawie, znowu służył wiernym. Niestety w sierpniu 2013 roku budowla spłonęła. Obecnie kościół jest odbudowywany.

24 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Zabłociu

Pierwsza pisemna wzmianka o Zabłociu pochodzi 1486 roku. Na przestrzeni XV-XVI w Zabłociu rozwinęło się z kilku domostw liczącej osady do stosunkowo dużej wsi, m.in. dzięki właścicielowi wsi Mikołajowi Brodeckiemu, który zagospodarował obszar miejscowości pod hodowlę ryb.
Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego.
Mieszkańcy przez długie lata należeli do parafii w Strumieniu i dopiero w 1992 roku podjęto się budowy obecnego kościoła.

25 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Sudole

Sudół, niegdyś pamiętająca czasy średniowieczne wieś raciborska Suchodół, obecnie jest dzielnicą Raciborza. Nazwa wywodzi się od suchego obniżenia terenu.

Początkowo istniała tu zaspokajająca potrzeby duchowe mieszkańców kaplica św. Mikołaja. W latach 1802-1804 wybudowano kościół pw. Zaślubin Najświętszej Maryi Panny i w 1889 r. ustanowiono samodzielną parafię. W roku 1904 przystąpiono do budowy nowego kościoła w stylu neogotyckim. Kościół pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej został konsekrowany w 1905 przez biskupa wrocławskiego, kardynała Georga von Koppa.

W kościele przechowuje się relikwie św. siostry Faustyny Kowalskiej, niemieckiej zakonnicy katolickiej błogosławionej Marii Merkert oraz błogosławionego Liboriusza Wagnera. W 2011r. Kuria Metropolitalna w Krakowie przekazała relikwię błogosławionego Jana Pawła II. Jest to kropla krwi papieskiej oprawiona w szlachetny metal.

26 października - Kościół Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Boronowie

Pierwszy kościół w miejscowości według podania miał istnieć już w średniowieczu. Prawdopodobnie była to kaplica leśna. Drewniany kościół wybudowany został w roku 1611, a jego fundatorem był Andrzej Dzierżanowski. Był to pierwszy kościół na Górnym Śląsku wybudowany na planie krzyża greckiego. W roku 1638 hrabia Dzierżanowski ufundował dzwon dla kościoła, który do dziś wisi w kościelnej dzwonnicy. W 1718 przy kościele powstała kuracja (podparafia). Pierwszym dokumentem opisującym kurację jest protokół wizytacyjny kurii wrocławskiej z 1720 roku. Boronów wówczas należał do parafii w Sadowie i do dekanatu lublinieckiego. Od 1755 roku (z przerwami) działało w niej Bractwo Różańcowe. W ciągu 10 lat od rozpoczęcia działalności do Księgi Bractwa złożyło swe podpisy 2000 wiernych z diecezji wrocławskiej i krakowskiej, w tym około 400 mieszkańców Boronowa.

18 stycznia 1868 roku (po wizycie biskupa wrocławskiego Heinricha) Boronów stał się samodzielną parafią.

W czasie Kulturkampfu w roku 1876 do Boronowa sprowadzony został przez księcia Hohenlohe, ówczesnego właściciela dóbr w Boronowie, ksiądz Rajmund Kenty. W Katoliku ks. Józef Koniecko wydał wówczas odezwę Do Boronowa, gdzie pisał, że msze odprawiane przez Kentego są świętokradzkie ze względu na to, że nie został mianowany proboszczem przez biskupa. Koniecko pisał wówczas: "Wszystko więc, cokolwiek w tych sprawach św. w czasie odszczepieństwa czyni, jest podług naszej wiary św. świętokradztwem i grzechem okropnym, a co się tyczy spowiedzi jest jego rozgrzeszenie nieważnem". Po akcji potajemnej kolportacji Katolika parafianie zaczęli uczęszczać do kościołów w sąsiednich wioskach. Kenty wówczas założył sprawę u prokuratora w wyniku czego zarówno niektórzy mieszkańcy Boronowa, jak również ksiądz Koniecko i redaktor Katolika Karol Miarka zostali skazani na kilkumiesięczne kary więzienia.

W ołtarzu głównym w kościele umieszczone są obrazy Matki Bożej Różańcowej oraz św. Andrzeja, a także rzeźby św. Wojciecha i św. Stanisława. W nawach bocznych znajdują się ołtarze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, św. Mikołaja, św. Anny i czterech św. Janów. Te dwa ostatnie ołtarze stanowią wyposażenie kaplicy św. Anny, która od nawy oddzielona jest kratą. Na kracie znajduje się krucyfiks z Chrystusem, który według miejscowych podań przymyka oczy, aby zamknąć je w dniu końca świata.



Opowieść głosi, że miał on także przyczynić się do cudownego odzyskania życia przez dziewczynkę, która utonęła w pobliskim stawie i została (przez modlących się ludzi) złożona w tym miejscu.

27 października - Kościół Matki Bożej różańcowej w Raduniu (Białoruś)



Kościół założono dzięki mecenatowi królowej Bony Sforzy w 1556 r. (według innych źródeł – w 1538 r.) W połowie XVII w. w 1660 r. drewniany kościół został odnowiony i poświęcony pod historycznym wezwaniem Matki Bożej Różańcowej.
Ostatni drewniany budynek świątyni (fara) został wzniesiony w 1838 r. staraniem księdza Maciejewskiego ze środków parafian. Podstawą tej świątyni stał się były pokarmelicki kościół z Koleśników (dziś Litwa), który został przeniesiony do Radunia.

Na początku XX wieku drewniany kościół już nie wystarczał parafianom, więc w 1933 r. nad Raduniem wzniesiono potężną dwuwieżową bazylikę z cegły i kamienia butowego w modernistycznym stylu (z rysami neogotyku). Budowę kościoła rozpoczęto w 1929 r. według projektu architekta Jana Borowskiego.

Budynek byłego drewnianego kościoła wciąż stał kilkaset metrów na północny wschód od nowego kamiennego, ale był wykorzystywany tylko jako magazyn. Była świątynia została spalona dopiero za czasów władzy radzieckiej, już po wojnie. Ale obok nowego kościoła zachował się drewniany budynek byłej plebanii, gdzie dzisiaj mieści się szpital.

Kościół Matki Bożej Różańcowej działał przez cały czas, ale przy władzy radzieckiej nie był zaliczony do zabytków architektury. Dziś artystyczna wartość świątyni już nie budzi wątpliwości.

28 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Gnojnej

Pierwsza wzmianka o kościele należącym obecnie do Archidiecezji Opolskiej pojawiła się w rejestrze dziesięcin z 1335 r. jako parafia w archiprezbiteracie brzeskim. Od poł. XVI w. do 1945 r. wiadomo, że był to kościół protestancki. Budynek został uszkodzony w 1945 r., odbudowany 1946 r. i przejęty przez katolików. Parafia utworzona została w 1950 r.

29 października - Kościół Matki Bożej Różańcowej w Sosnowcu

Śląskie i kresowe kościoły Matki Bożej Różańcowej już wyczerpane. Dzisiaj muszę sięgnąć za Brynicę

Parafia pw. NMP Różańcowej w Sosnowcu została ustanowiona 19 stycznia 1985 r. przez biskupa częstochowskiego Stefana Barełę. Pierwszym proboszczem został ks. Tadeusz Grodek.

Terytorialnie wydzielona została z parafii pw. Chrystusa Króla w Sosnowcu-Klimontowie. Z inicjatywy biskupa częstochowskiego Stefana Bareły w 1983 r. powołany został wikariat terenowy obejmujący posługą duszpasterską mieszkańców dzielnicy Pola Klimontowskie.

Do momentu wybudowania świątyni kult sprawowano w kaplicy, która została oddana do użytku i pobłogosławiona 29 maja 1983 r. Kościół wybudowany w latach 1988-1994, według projektu Mariana Skałkowskiego, został pobłogosławiony 6 czerwca 1994 r. przez biskupa pomocniczego diecezji sosnowieckiej Piotra Skuchę. Uroczystego poświęcenia (konsekracji) 6 października 1996 r. dokonał biskup sosnowiecki Adam Śmigielski SDB.