Gerard Józef Cieślik, (ur. 29 kwietnia 1927 w Hajdukach Wielkich, zm. 3 listopada 2013 w Chorzowie) – polski piłkarz, napastnik, zawodnik Ruchu Chorzów.
Był jednym z najlepszych piłkarzy w historii polskiej piłki nożnej, szczególnie zasłynął strzeleniem dwóch bramek Związkowi Radzieckiemu 20 października 1957 na Stadionie Śląskim w Chorzowie.
Przez całą swoją karierę piłkarską związany był tylko z jednym klubem, Ruchem Chorzów, w barwach którego został trzykrotnym mistrzem Polski (1951, 1952, 1953) i zdobywcą Pucharu Polski (1951). W drużynie „niebieskich” rozegrał w sumie 249 spotkań, strzelając w nich 178 bramek (co jest rekordem klubowym), w tym 237 meczów i 168 goli w ekstraklasie (3 wynik w historii). Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1959 nie rozstał się z Ruchem Chorzów, zostając kolejno trenerem, trenerem młodzieży, łowcą talentów, członkiem zarządu. Przyznano mu tytuł honorowego prezesa Ruchu. Dzięki swojemu przywiązaniu do barw klubowych stał się prawdziwym symbolem dla kibiców Ruchu.
W 1955 wystąpił w dwóch towarzyskich spotkaniach w barwach Górnika Zabrze. Z Cieślikiem w składzie Górnik przegrał dwa mecze – 29 sierpnia w Stalino z Szachtjorem Stalino 0:2, a 5 września w Leningradzie z Zenitem Leningrad 1:2. W tym drugim spotkaniu Cieślik strzelił jedyną bramkę dla zabrzan.
W reprezentacji Polski w 45 spotkaniach strzelił 27 bramek. W uznaniu zasług dla polskiej piłki nożnej, jako jedyny zawodnik, który nie rozegrał w reprezentacji 60 spotkań, został przyjęty do Klubu Wybitnego Reprezentanta.
W 1999 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
8 listopada 2013 został pochowany na chorzowskim cmentarzu Batory przy ulicy Granicznej.
Osiągnięcia:
Mistrzostwo Polski: 1951, 1952, 1953 (z Ruchem Chorzów)
Puchar Polski: 1951 (z Ruchem Chorzów)
Król strzelców I ligi: 1952, 1953
Uczestnik igrzysk olimpijskich w Helsinkach (1952)
W 1969 został wybrany najlepszym piłkarzem pięćdziesięciolecia PZPN, a w 1994 zajął 5 miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza siedemdziesięciolecia PZPN.